Ik wilde graag een stukje kwijt over mijn kat Monty.

Monty is samen met zijn broertje Tijg geboren op 19-04-1993 bij mij thuis. Ik ging in 1989 samenwonen en wilde graag als eerste 2 katten. Mijn vader haatte katten, dus helaas, ik moest wachten.......

In het dierenasiel te Velp nam ik de eerste 2 katten mee die ik zag (hoe kun je daar nu uit kiezen), Tommy en Silly.

Allebei geholpen?, dus niet! Het duurde toch nog drie en een half jaar, en gelukkig waren het er maar 2. Samen gingen ze op oorlogspad uit maar thuis hebben ze toch nog een half jaar gebruik gemaakt van de melkproductie van hun moeder. Helaas bleek Tijg niet al te gezond en werd maar 2 jaar oud. Monty moest dus alleen verder.....

Ik weet niet of ADHD ook bij katten voorkomt, maar volgens mij was onze Monty een goed voorbeeld. Vogels, blaadjes, andere katten en vooral honden waren bij hem niet veilig. Als er één van deze objecten in de buurt was begon hij te jodelen (hij zegt geen miauw maar jodelodelodeloooooooh) en ging op zijn doel af. Toen ik ging verhuizen had meneer een mooie appelboom naast het huis van waaruit hij de hele buurt kon observeren. Regelmatig kwam hij dan ook gehavend thuis onder de oorlogswonden. Hij had het vooral op honden voorzien. Niemand uit de buurt durfde meer langs ons pad te lopen (althans de honden niet). St.Bernhard, teckel of herder, maakt niet uit! Kill and attack!

Regelmatig vielen door de stress zijn haren uit aan de binnenkant van zijn achterpoten waardoor het leek of hij een kozakkenbroek aanhad. Meestal was dit alleen in het voorjaar.......

Daarintegen was het een watje en een schatje (ook al zullen ze dat in de buurt niet geloven). Helaas bereikt hij nu bijna de leeftijd van 19 jaar, en zijn zijn snorharen wit geworden. Hij is nu al een tijdje met pensioen en de honden in de buurt kunnen weer met een gerust hart door het pad lopen. Nu zit hij op het kippenhok en tuurt door een noest in de schutting naar de voorbijlopende honden. Je ziet hem denken, jou heb ik gehad, en jou, en ......

Eten en slapen zijn nu zijn grootste hobby. Lekker de hele dag roosteren op de convectorput en daar vandaan de koelkast in de gaten houden. Helaas heeft hij 2 jaar geleden al iets opgelopen in zijn neus. Het kan een zaadje zijn wat zich vastgehecht heeft of een cyste, een tumor? Om dat te weten te komen moet hij onder narcose, en ja, gaat hij dat overleven? Zijn moeder Silly is toch nog 21 jaar geworden, dus ik reken er op dat hij ook nog 2 jaartjes mee zou kunnen gaan. Zijn moeder had ook nog een hartruisje en we hebben haar in moeten laten slapen, anders was ze nog veel ouder geworden. Maar wat nu? Vanmorgen liet ik hem al snotterend, naar adem happend en met een halfdicht oogje achter. Mijn hart doet pijn........

Ga straks naar de dierenarts om een afspraak te maken voor een echoscopie. Hoop dat hij de narcose overleeft, behandeld kan worden, en de oudste kat van de wereld gaat worden......

cybernellie